Winkler, T.C. (1865) Zand en duinen, p39-40

“Een groote duin is in de duinen bij Schoorl, ….. sedert zestig jaren ten een en male van plaats veranderd. Bekend is het dat tijdens de landing der Engelsehen en Russen in 1799 daar tussen die troepen en de Franschen, die toen ons land in bezit hadden, een veldslag geleverd is. De gesneuvelde strijders werden begraven in een duinpan aan den binnenvoet van een hooge duin.

In het vorige jaar (1864) werd toevallig juist die plaats uitgekozen tot het nemen van eene proef om de duinen met dennen te beplanten onder het opzigt van Dr. Staring. En wat vond men nu? De geheele duin was in den tijd van ruim zestig jaren gewandeld over het groote graf heen: aan den buitenvoet liggen nu de overblijfselen die aan den binnenvoet begraven zijn, schedels met zwart haar van fransche soldaten , met rosse baarden van Russen en Engelse hen, stukken van monteringen, wapenen en andere oorlogstuigen.”

Aan de hand van dit citaat legt Hans Egberts een mooi verband met twee oude veldnamen. DUIVELSPAD en DUIVELSBOSJE

Zie Blad nummer 41 – September 2015: de pdf h.egberts 2015