8 kiekjes van 1 gebeurtenis Waarschijnlijk zijn dit de vroegste beelden van de eerste vorm van natuurontwikkeling in de duinen. Door baggeren kwam ook klei etc naar boven waardoor de Tenelleplas een ander biotoop is dan het omringende duin. Foto’s uit archief van oud-boswachter Jan Timmerman.
Mail: waar, wat en wanneer naar duinenenmensen.
Aan rijkdom is op Voorne geen gebrek. Nieuw boek komt er aan!
42,50 voorintekening 24,95
'Een ‘must-have’ voor planten- en duinliefhebbers.’ (Bionieuws)
van 29,50 naar 19,50
40 jaar waterwinning en natuurherstel in de Middel-en Oostduinen op Goeree
De slankste kuststrook van ons land. Waar duin en dijk vervloeien. Slechts 17,50.
De Texelse duinen en kwelders zijn van een betoverende schoonheid. Slechts 9,50
Bestel
Beste natuurboek van 2015 en zeer actueel
24,50 ook als pdf
Duinen en mensen is een serie boeken over de Nederlandse kust. Cultuur en natuur van het kustlandschap worden gelijkwaardig en veelzijdig beschreven. Met honderden nieuwe kaarten en de laatste stand van wetenschap. Kennemerland (2009), Noordkop en Zwanenwater (2011) en Texel (2013).
Bestel
![](https://duinenenmensen.nl/wp-content/uploads/2018/09/menu-hotspot-icon.svg"){kind=icon}
Hotspots
Dit zijn foto’s van het graven en afwerken van de Tenellaplas. Tijdens de Tweede Wereldoorlog hadden de Duitsers ter plekke al zand afgegraven voor het maken van beton voor hun bunkers. Cees Sipkes heeft de plas direct na afloop van de oorlog (1945) uit laten graven op verschillende dieptes en de grond gebruikt om op de noordoever een licht glooiend duin aan te leggen. Aan beide zijden legde hij een soort heemtuin aan, waarin hij niet alleen planten uit het duin aanplantte, maar ook nogal wat planten van elders (waardoor het eigenlijk niet uitsluitend een heemtuin was). Tegelijk ontstond op die aanvankelijk kale plek ook pioniersvegetatie met o.a. veel Teer guichelheil. Hij vernoemde die plek naar de wetenschappelijke naam van dat plantje Anagallis tenella.
Interessant is dat bij de aanleg van de Tenellaplas door inderdaad Sipkes (het was in 1947) niet zozeer gegraven is als wel gebaggerd. Dit leerde ik van de foto’s die uit een doos kwamen bij oud-boswachter Jan Timmerman. Hierbij is mogelijk ook kleiiger en talrijker materiaal uit de ondergrond naar bovengekomen: het huidige milieu voor de vele orchideetjes rond de plas. Waarschijnlijk is er hier geen duinmilieu geschapen, maar een beter gebufferd en wat slibrijker, zandig milieu.