Het Oerdswater veranderde wel/niet door gaswinning of juist door andere zaken?? We citeren enige passages uit P. Slim et al (2019) waarvan bijgaand de pdf.

Het uitgebreide duincomplex het Oerd op Oost-Ameland is van oorsprong een apart eiland, en daarmee ouder dan haar omgeving. Hierin liggen enkele duinmeertjes: het Oerdswater. Het gebied wordt zeker vanaf de 19e eeuw traditioneel beweid met landbouwhuisdieren, tegenwoordig door ‘De Vennoot’, een boerenorganisatie op Ameland.

Samenvattend is er tussen 1935 en heden op de oevers successie opgetreden van een grazige vegetatie naar biezenvegetatie en rietmoeras en – op de iets drogere delen – naar struweel. De lagere oevers blijven in een rietmoerasstadium steken.

De belangrijkste factoren die de gesignaleerde veranderingen kunnen verklaren zijn de mate van beweiding met vee en konijnenbegrazing, waterstanden en eutrofiëring. In weerwil van de door de NAM voor het Oerdswater modelmatig berekende bodemdaling van 26 cm, is de op het maaiveld gemeten werkelijke daling tot 2013 in de afzonderlijke PQ’s beperkt tot 9-21 cm. Dit betekent dat tenminste een deel van de daling wordt gecompenseerd door bodemvorming. Uit langjarige grondwaterstandsgegevens blijkt hier geen sprake te zijn van een door daling veroorzaakte algehele vernatting. 

We kunnen niet anders dan concluderen dat hier op Oost-Ameland veranderingen in het multifunctionele landgebruik, konijnenstand en luchtvervuiling tezamen een grotere invloed op de vegetatie-ontwikkeling hebben dan bodemdaling door gaswinning.

P.A. Slim, J.A.M. Janssen & A.T. Kuiters (2019) Het Oerdswater op Ameland; 78 jaar na Braun- Blanquet revisited. Stratiotes nummer 54.

Zie ook de korte film die we over gaswinning en bodemdaling maakten: Experiment met de realiteit

Rapport L.Kuiters et al. (2017) Vegetatiedynamiek in duinen en duinvalleien op Oost-Ameland

Een drietal oude vegetatiebeschrijvingen uit 1962 zijn hier te vinden.

Twee foto’s uit 1962 van het destijds als overbegraasd beschouwde gebied.