Patroon van lamsoor, gewone zoutmelde en zeealsem. Foto: Gerard Oostermeijer

Deze route (van ca 1 km lang) ligt op een van de meest belopen kwelders ter wereld. Er zijn paadjes uitgesleten. Het is niet verboden hier te zwerven (binnen het opengestelde gebied), maar je bent een medegebruiker.  In het afgesloten rustgebied van de Slufter broeden veel eidereenden. Die zijn met jongen zwemmend in de kreken te zien vanaf juni.

• Start en einde: Slufterweg 1, 1795 KM De Cocksdorp
• De wandelroute volgt diverse paadjes. Geef op je mobiel toegang tot eigen positie (lees hier hoe). Wandeling: de downloadlink voor GPX-track staat ook onderaan de kaart.
• Klik op een icoon op de wandelkaart en vindt een plantensoort. Of andersom: klik bij een plant op de icoon en je komt op de locatie van de plant.
• De beste tijd om deze soorten te zien bloeien is vanaf  tweede helft juli tot in september.
• Ten overvloede: verboden te plukken, verzamelen of uitsteken.
• Reacties of eigen waarnemingen kun je kwijt onder dit bericht.

De Slufter van Texel heeft een geheel eigen status in het Nederlandse kustlandschap. In de luwte van de duinen kan de binnendringende zee kleideeltjes afzetten en zand. Op de zilte en brakke kwelder is sprake van een afwisselend patroon van planten, van jong en laag met zeekraal tot oudere zilte graslanden met Engels gras. Hazen leven er, en noordse woelmuizen. De Slufter is een zeer bijzonder ‘achterduins’ zandig kwelderlandschap. Zie online verhaal uit het boek Duinen en mensen Texel: de Slufter

Fijn goudscherm; foto Bas kers

Laksteeltje

Op de Zanddijk (uit 1630), waar de wandeling begint, staan soorten van het zoete, droge duin waaronder schermhavikskruid en zandblauwtje. De zandbodem is wel deels ontkalkt door de eeuwenlange regen maar ook weer niet zoveel dat er veel struikhei staat. Beneden is de aanspoel- of veekrand, de plek waar het vloedmerk wordt afgezet bij de hoge wintervloeden interessant. Er zit veel dierlijk leven in, ook de op Texel gearriveerde huisspitsmuis die hier vele kleine beestjes, zoals vlokreeftjes eet. In deze voedselrijkere zone van het vloedmerk groeien soorten zoals zandhaver, zeeraket, strandmelde, zeebiet en reukeloze kamille. In mei staan langs het pad onder het vloedmerk het Engels gras te bloeien, gevolgd door de aardbeiklaver en vanaf juni bloeit hier bij goed zoeken een bijzondere grassoort, de dunstaart. Twee zeldzame soorten die hier op de hoge kwelder en op de voet van de duintjes voorkomen zijn fijn goudscherm en (in 2018) 10 duizenden laksteeltjes, waarschijnlijk de grootste populatie van deze soort in Nederland. Makkelijker zijn het melkkruid, gerande schijnspurrie, het schorrezoutgras en in de nazomer rode ogentroost. Richting zee lopen we van hoge kwelder naar de lage. Andere soorten verschijnen hier waaronder lamsoor, zeeweegbree, klein schorrekruid en gewone zoutmelde. Op iets meer zandige ruggen langs kreken staat zeealsem en gewone zoutmelde,  terwijl in de laagtes maar liefst 4 soorten zeekraal te vinden zijn. Twee ervan zijn algemeen: de kortarige zeekraal (ondersoort brachystachyae) tussen de lamsoor en de langarige (rechtopstaande) zeekraal (Salicornia stricta) op de laagste slikkige delen in kwelderkommen en langs de slenken, Er komen nog twee erg zeldzame soorten voor. Op lagere, zandige stukken staan duizenden exemplaren van de eenbloemige zeekraal. En op de zandige strandvlakte meer richting de monding van de slufter staat de langarige zandzeekraal, een soort die nog niet zo lang herkend wordt in Nederland.

Langarige ZANDzeekraal, pas sinds 2011 goed bekend uit ons land en nog niet in de Flora. Foto Bas Kers

De beste periode om deze planten te herkennen is vanaf augustus.

Drie soorten zeekraal v.l.n.r de kortarige, de eenbloemige en de langarige. Foto Bas Kers

Deze wandeling wordt gepubliceerd in het boek ‘Bloeiende duinen’. U steunt ons project door het boek te bestellen.

Bezoek andere hotspots met behulp van de overzichtskaart.