Recensies Duinen en mensen Texel
redactie
Hans Marijnissen in Trouw 11 april 2013 over Duinen en mensen Texel
“De mooie uitzonderingen daargelaten: Texel hangt ecologisch gezien nog steeds aan de Hollandse wal. In de huidige duinflora zijn nog nauwelijks eiland-effecten te zien die worden veroorzaakt door het isolement. Voor veel zaden is de zee blijkbaar te overbruggen geweest, zegt Roos. En de Texelse duinflora wordt steeds rijker: met vaak warmteminnende soorten van de wal.
Ook in de vogelstand zijn forse verschuivingen. Hoorde Jac. P. Thijsse vóór 1940 de kemphanen en watersnippen, Roos en Van der Wel zien die nu zelden. De meeuwen en wulpen bleven, maar er kwamen ook nieuwe soorten. Roos hoort nu blauwborsten in grote aantallen, buizerden en haviken.
Maar er is meer nieuws: Roos en Van der Wel zijn op deze tocht uiteindelijk aangekomen op ’t Eiland, een splinternieuw deel van Texel, dat door de zee om de zuidpunt is gedrapeerd. De voeten zakken weg in de jonge duintjes. Er zijn geen wegen of fietspaden, en geen stuifdijken. Zelfs de beheerder ontbreekt. Eigenlijk heel on-Texels. Op de nog ‘wandelende’ duinen in vochtige laagtes wuift biestarwegras en helm. Texel groeit op deze plek juist aan. Misschien wel tegen de zin van de Texelaars: rich- ting vaste wal.”
Recensie Duinen en mensen Texel in Tijdschrift Heimans en Thijssesttichting (Eddy van der Maarel, 2014)
“Deze en enkele bovengenoemde kritische opmerkingen (die nu eenmaal van een recensent verwacht worden) doen weinig afbreuk aan dit prachtige boek, met een weelde aan gegevens, en vooral een weelde aan illustraties, zowel foto’s als kaarten en enkele grafieken.”