Ten noorden van de kruising van de Heereweg en de Zeeweg naar Castricum aan Zee ligt het oude, al uit de vroege middeleeuwen bekende Bakkum. Ten oosten van de zandrug waaraan het dorp haar naam ontleent (baka betekent langgerekte heuvelrug) lag in de Romeinse tijd een natte vlakte. Hier lag een deel van de binnendelta van het Oer-IJ met lage, kleiige gedeeltes en hogere ruggen met een zandiger karakter. In de 12e en 13e eeuw, toen het Oer-IJ allang dicht was en de abdij van Egmond grootgrondbezitter was, werden enkele dijkjes aangelegd van nauwelijks een meter hoog. Langs de Zuiddijk liggen graslanden, sinds 1995 deel van het natuurreservaat De Hooge Weide, die in bezit zijn van de gelijknamige stichting voor particulier natuurbeheer. Meer noordelijk ligt het Zeerijdtsdijkje van Landschap Noord-Holland. Beide gebieden maken een fascinerende duinvalleiachtige ontwikkeling door na een herinrichting en door het gekozen beheer: lage bemesting, beperkte beweiding en deels verschralen door maaien. Ingebed in de nog herkenbare cultuurhistorie herrijzen hier zeer soortenrijke, mede door duinwater gevoede graslanden.

Lees verder:

De Bakkummer graslanden