De Krim en camping Kogerstrand

In de TC van dinsdag j.l. stond een stuk getiteld  “Hoe trots is Texel op de Krim? “ Daarin trof mij een bewering van de heer Groothuis over de werkwijze van De Krim en camping Kogerstrand. Zo zou De Krim/Texel Campings “optimaliseren binnen onze eigen locaties, uiteraard met inachtneming van beleidskaders, vergunningen, etc.”

Mag ik u hier even de kwestie van het grootschalige, volkomen illegale graaf- en verhardingswerk op camping Kogerstrand van vorige winter in herinnering brengen? Ik schreef daarover een ingezonden stuk in de TC van 5 april 2016 (zie online-archief TC). Inmiddels is me duidelijk geworden dat er voor dat werk door TexelCampings letterlijk niet één vergunning of ontheffing is aangevraagd. Dit ondanks het feit dat het hier gaat om waterkerende duinen, om een aardkundig monument, en om terrein van Staatsbosbeheer. Daarvoor had dus respectievelijk een vergunning bij het Hoogheemraadschap, een ontheffing bij GS (thans bij de Omgevingsdienst) en de toestemming van SBB verkregen moeten worden. Verder was er uiteraard een omgevingsvergunning van de gemeente nodig geweest en ten slotte was het zuidelijkste deel van het gebied ook nog eens Natura 2000 terrein, zodat ook daarvoor een ontheffing had moeten worden aangevraagd.

Eerder deelde Groothuis (zie TC 27 mei 2016) al eens mee dat er “achteraf gezien”  wat problemen waren met de vergunningen voor het werk op Kogerstrand; men had verschillende vergunningstrajecten moeten bewandelen i.p.v. één. Dat was een misleidende mededeling; er was namelijk helemaal niets aangevraagd.

Moeten we nu geloven dat TexelCampings (en haar voorganger RST), die hier al meer dan een halve eeuw pachter is, nietsgeweten heeft van de diverse bestemmingen die op dit terrein rusten en van de noodzaak tot het aanvragen van vergunningen en ontheffingen? Dat zou toch getuigen van grote incompetentie bij de leiding van TexelCampings/De Krim? Ik geloof dat dus niet, en ik ga er vanuit dat de leiding van deze succesvolle bedrijven zeer goed bij de tijd en competent is, waaruit alleen maar kan volgen dat men dus donders goed wist wat er benodigd was om het werk te kunnen gaan uitvoeren. Dat men desondanks – kennelijk willens en wetens – heeft afgezien van het regelen van de nodige papieren kan mijns inziens alleen maar betekenen dat men te kwader trouw heeft gehandeld. Vermoedelijk omdat men inschatte dat het via de legale weg toch nooit zou lukken. Dat staat dus in schril contrast met de bewering van de heer Groothuis dat men “beleidskaders, vergunningen etc. “ in acht zou nemen.

Die illegale graverij is een hele tijd (enkele winters achter elkaar, naar mij later is gebleken!) ongestoord door gegaan, totdat de heer Erwich op 23 maart 2016 een raadsvraag stelde over de werkzaamheden op Kogerstrand en de afdeling handhaving van de gemeente er ging kijken. Ongeveer in dezelfde tijd liep ondergetekende tegen de werkzaamheden aan en heeft ook SBB de kat de bel aan gebonden. Inmiddels is er proces-verbaal opgemaakt door de inspecteur Natuurwetten en door de toezichthouder van de Omgevingsdienst. Die zaken zitten nu in de juridische molen. De gemeente is nog bezig met de zaak.  Kortom, de directie van De Krim/TexelCampings geeft een foute voorstelling van zaken over haar handel en wandel op Kogerstrand en Loodsmansduin, waar deels namelijk hetzelfde is gebeurd.

Het is te hopen dat de betrokken instanties, cq Justitie, met een passende aanpak komen, want dit kan absoluut niet door de beugel. Hopelijk kunnen de diverse overheden, hetzij ieder voor zich, hetzij in onderlinge samenwerking, laten zien dat ze tot méér dan het slaan van een deuk in een pakje boter in staat zijn. Ik ben daar nog niet helemaal gerust op trouwens, maar ik wacht de uitkomst met veel belangstelling af!

Kees Bruin, Den Hoorn