Wij kennen de duinen als een droog gebied. Onder het zand zit echter een schat: zoet water – tot vlak bij de zee. Die schat was vroeger veel groter. Dat de duinen er droog uitzien komt door een eeuw drinkwaterwinning, bebossing, kanaalaanleg en bebouwing. Tot 1850 was er veel oppervlaktewater in het duin, de waterhuishouding was nog min of meer natuurlijk. Er leefden grutto’s en watersnippen. Als je wat wilde in het duin, moest je altijd rekening houden met wateroverlast. Alle landbouwontginningen begonnen met ontwatering. En ’s winters kon je schaatsen in het duin.

Lees verder:

Duinwater