Waar? Aan de zuidzijde van Bergen aan Zee begint deze wandeling bij de meest zeewaarts gelegen duiningang. Rondje door een open duinlandschap met duingraslanden, duinheide en deels oud en laag eiken-berkenbos. Echt uniek door de ligging in het kalkgrensgebied tussen Egmond en Schoorl. Zuid (kalkrijk) en noord (kalkarm) ontmoeten hier elkaar.

Wanneer? De beste tijd om deze soorten te zien bloeien is eind mei en juni. Hoogzomer staan hier ook ook bijzondere rozen zoals de berijpte viltroos.

Klik op het icoontje (of de cijfers) op onderstaande kaart en vind de soort. Of andersom: klik op icoon bij een soort en je wordt naar een plek geleid waar deze staat.

De op kaart getoonde soorten staan vet.

Soorten gezien en wil je weten wat de soorten vertellen? Hier het ABC van Bergen aan Zee

Vlak achter de zeereep strekt zich een indrukwekkend en al heel lang met rust gelaten landschap uit. Verstuiven mag lokaal in dit duingebied, dat midden in het kalkgrensgebied ligt (d.i. het hele duin van Egmond tot Schoorl). Een kleine leerschool duinecologie is hier met enkele stappen te voltooien.

Er staat al hier en daar struikhei die noordelijk, vanaf Schoorl, zal gaan domineren. Maar vlak bij zee is er ook invloed van kalkrijker zand en lokaal zijn er ook kleine verstuivingen die ook de zuurgraad verlagen.

Rozenkransje. Niet op de kaart want te kwetsbaar maar hier wel in beeld.

Soorten van open en droog duin, deels ‘gewone’ zoals duinroos (die kalk ook diep uit ondergrond haalt) staan er. Er staan ook soorten die een eigen taal spreken en accent zetten, zoals de kalkminnaars scherpe fijnstraal, zanddoddegras en zachte haver, enkele soorten van een zwakzure bodem zoals de vleugeltjesbloem en bedreigde planten als jeneverbes (een enkel exemplaar) en rozenkransje. De laatste soort staat in prachtige aantallen op plekjes die vaak een beetje overpoederd worden door wat stuifzand. Rozenkransje is elders uit ons land verdreven door de mix van verzuring en vermesting

Wie geluk heeft treft een walstrobremraap naast een bitterkruidbremraap.

Dan iets meer landinwaarts de echt ‘zure’ soorten zoals struikheide en stekelbrem, en soorten van velerlei milieu: zomereik,  akkerhoornbloem. Hoewel ook die laatste wel wat van extra kalk houden. De lage bosschages met meidoorn, zomereik en berk zijn hier puur natuur en soms al eeuwenoud.

Met dank aan Rienk Slings voor diverse suggesties.

Bezoek de andere hotspots via de overzichtskaart.

—