De morfologie van het strand is nauwelijks door de mens veranderd sinds de 16de eeuw, dankzij de dominantie van de geomorfologische processen veroorzaakt door stromingen, getij en wind. Aan een kust met weinig natuurlijke havens, moesten de vissersboten het strand gebruiken om de vis aan land te brengen. De vlakke stranden van Holland noodzaakten de ontwikkeling van platbodems, schepen met een vlakke bodem en nauwelijks een kiel, die bij vloed op het strand gevaren of van het strand getrokken konden worden. Dit schilderij van Désiré Donny illustreert dit, evenals tal van andere schilderijen van de Nederlandse kust uit de 19^de een beging 20^ste eeuw. Deze manier van visserij wordt nu alleen nog nabij Hanstholm op Jutland, Denemarken uitgeoefend.

Informatie uit de database van Simonis & Buunk, Ede: Desiré Donny (Brugge (België) 1798-1861 Brussel) Vissersboten bij eb

Désiré Donny is een minder bekende, doch zeer begaafde vertegenwoordiger van de Vlaamse romantiek. Hij schilderde genrevoorstellingen, marines en strandgezichten met vissers met een sterk Hollandse inslag. Omstreeks 1839 begon hij ook met het schilderen van maan-verlichte havens en stadsgezichten, waaronder van zijn geboorteplaats Brugge. Donny was leerling van de Akademie van Brugge maar woonde en werkte het grootste deel van zijn leven in Brussel. Werk van zijn hand is te vinden in musea te Kortrijk en Ieper.

Désiré Donny Vissersboten bij eb, olie op paneel 25,4 x 35,2 cm Collectie Simonis & Buunk